Hayatın merkezindeki tüm anlamsızlıkları

Tek tek ayıkladım

Ayıldım

Açıldım bugün

İlk bildiğim en doğruydu

İçimden gelen

Başkası değildi bu gün

O an vardım

Ve çok mutluydum

Sakin ve huzurlu

Gösterdiler

Sahildeki pırıltılı yolu..

Çiçek dolu patika

Harika bir parlamayla açılıyordu.

Kalabalıklar izliyor takip ediyordu

Rampalar dümdüz oldu

Salt nefes alıp veriyordu

Yürüyordu koşuyordu..

Neşe keyif yolu

Türlü duyguda ve

Devam ediyordu

Sevgiyle beliriyordu

​

​

​

​

 

​

I cleared out all the nonsense,

Piece by piece,

I woke up,

Opened up today.

The first I knew was the truest,

A voice from within—

Not borrowed,

Just me, today.

I was there,

And I was happy.

Calm and still,

They showed me

The shimmering road by the shore.

A flower-filled trail,

A glow unfurling before me.

Crowds watched,

Steps echoing behind.

The slopes turned flat,

The weight fell away,

I walked,

I ran,

Breathing simply, unconditionally.

The path of joy, of delight,

Flowed with feeling,

And carried on.

With every step, love bloomed,

Petals soft and steady,

Rooting the road ahead.

​

​

​

​

​

​

Dağılmak

Dağılmak neydi?

Bunu hissettiniz mi?

Parçalandım,

Parça parça.

Ve tekrar tamamlandım.

Bu his, yaşamı hissettiriyor,

Unutulmaz anlar tamamlanıyor—

Gerçekten tam da orada olduğun anlar.

Yaşamı yaşadığın anlar…

Hafif, nazik bir soluk veriyor hepimize.

İşte bu muhteşem:

Anlar, yaşam, nefes…

Hayatın kendisiyle yeniden buluşmak.

Tam olmak.

Merhaba!

​

​

​

​

​

​

Detachment

What was the detachment?

Did anyone feel it?

I let go,

Fell apart,

And found myself whole once again.

That effort makes us alive,

Filling us with unforgettable moments—

Moments when you’re truly present,

Exchanging life to live,

Breathing it into us all.

It’s incredible,

This wholeness regained,

This reunion with life itself.

Hi!

​

​

​

​

​

​

I painted all the greens in silence,

No shadows left, no defiance.

I watched, they gleamed, they came alive,

A moment stood still, it thrived.

​

​

​

​

​

​

It was lived, full, without delay,

Complete, accepted in every way.

It slept, it woke, a choice was near,

The best it would be, the path was clear.

And It became.

​

​

​

​

​

​

Ben ve kendim

neyi bulduk

Ben kendim kimiz diye sorduk

Ben kendim hangi duyguda bekliyorduk

Hangi sevgide

Hangi askta hangi mutlulukta buluşuyorduk

Gel ve sevgide buluşalım

Mutlulukta huzurda

şehrin adı sevgi olsun

Gözleri sadece mutluluk için dolsun

Saygı çok olsun

Sürekli dans olsun

Ağzı sevgi ile konuşsun

Dili sevgi tadı alsın

koku sevgi kokusu olsun

Cesur, cömert, yürekli olsun…

Özlemle hep kavuşsun…

Ömürler sonsuz güzellikte olsun…

Sonsuz Neşe olsun…

Sonsuz huzur olsun…

​

​

​

​

​

​

Me and Myself

What did we find?

I asked myself, who are we?

What feeling did we wait for?

In which love,

In which passion, in which happiness did we meet?

Come, let’s meet in love,

In happiness, in peace.

Let the city’s name be Love.

Let its eyes fill only with joy.

Let respect overflow,

And dancing never end.

Let the mouth speak with love,

The tongue savor love,

The air carry the scent of love.

Be brave, generous, and true-hearted…

Let every longing find reunion…

May lifetimes be in eternal beauty,

May joy be infinite.

May peace be eternal.

​

​

​

​

​

​

Düşünüyorsun

tik tak tik tak geçiyor

Dokunabilirsin

tenin senin

Koklayabilirsin

Çiçek senin

Dünyanın heryerindeki

Hafıza tüm bilinç içinde senin

Kalbinden aklına esen rüzgar senin

Duygu üstüne duygular…

Belki seni yalnız bırakan,

Ama kalabalıklar senin

kapılar senin

Eller de senin

Hepsini açabilmen için…

Ve zaman

Zaman sonsuz

Emin olabilmen için.

​

​

​

​

​​

​

Thinking and ticking anyway

You have the touch,

You have the skin,

You have the scent,

You have the flower.

All around the world,

You carry all the memories—

The knowledge they hold within.

You have the wind from your heart,

Flowing through to your mind.

You have the sound,

The beating and the rhythm…

You have the feelings inside,

The storms and the quietest shores,

And the most beautiful views of the world.

Feelings upon feelings,

They make you alone, yet—

You have the crowd,

You have the doors,

And the hands to open them all.

And time…

Time is eternal.

For to be sure.

​

​

​

​

​

 

Hayal ediyorum..,

Her şey olabilirim,

Seçersem

Çok harika bir müzik olabilirim,

Müziğin notaları yavaşça kulağından hatta teninden tüm titreşimiyle ruhuna işler.

Oradan yayılır tüm hücrelerine sevgiyle Bütünleşiverir en ince zerreyle tümde.

Ya da sessizlik olabilirim.

Mucizevi bir koku olabilirim,

Yine aynı kanallardan titreşerek sızarım..

Kalırım misafirliğime..

Yine belki bir doku olabilirim,

Teninden geçer geliveririm kalbine,

göz bebeğine sevgiyle…

Bir mektup bir mesaj olabilirim,

Her dilde zerafetle..

Belki gökyüzüyüm,

İçerine çektiğin her titreşimle, bulutla, yağmurla, güneşle, ışıkla, yıldızlarla geliveririm.

Belki toprağım,

Filizlenirim yeniden, kaldığım yerden tüm bereketiyle…

Şimdi tüm izinler benim,

Ben tam da sevgiyim bütünde

Kolaylıkla akan müjdelere vesile.

İçinden sadece onu görmek,

özümsemek gelir,

Sevgi herseyde

Ve İzinlidir

Sınırsızca gelir özgürce

Huzur verir,

Seçersem sevgi de benim, öyleyim. Kolaylıkla onunla akıverir nezaketle  gelirim...

Keyif olabilirim.

Neşe, huzur olabilirim.

Gülüş, mutluluk,

Aslında İletişim biçimim.

Diğerlerini söylemedim diye

Bilmiyor değilim.

Oralara da girebilirim.

Tercihim böyle benim.

Farkeder, önemli olana yönelirim.

Hepsini seçerim,

Belki formum değişir

Ama ben sevgiyim

Yargısızca

Bilen

Özgürce Gören ve kabul eden.

Başka bir şey değilim.

​

​

 

 

 

 

I dream, I can be anything,

If I choose, I can bring—

A melody so divine,

Soft notes through your soul entwine,

From your skin to your core they seep,

With love, in every cell, they deeply steep.

Or I could be silence, serene,

A tranquil pause, unseen.

I could be a scent, a miraculous bloom,

Whispering through your senses, filling the room,

Lingering softly, a gentle guest,

In your heart, I find my rest.

Perhaps I’m a touch, so near,

Through your skin, I appear,

Reaching your heart, your gaze, sincere,

With love, I draw ever clear.

A letter, a message, a phrase refined,

In every tongue, gracefully designed.

I could be the sky, so vast,

Each vibration, cloud, sun, or star amassed,

Through rain, through light, I softly pass.

Or I am the earth, rich and deep,

Where seeds of life forever keep,

Blooming anew, where I once stood,

Bringing abundance, as nature would.

Now all is mine, permission is free,

I am love in totality.

I flow with ease, a joyful grace,

Touching every soul, in every space.

All you need is to see, to feel,

That love in all things is real.

It moves without bounds, endlessly near,

With freedom, it calms, it heals, sincere.

If I choose, love becomes my name,

Flowing gently, always the same.

I can be joy, I can be peace,

A smile, a laugh, a sweet release.

This is my way to connect, to be,

Love, in its purest form, you see.

The rest I know but choose to leave,

For this path I fully believe.

I choose it all, I embrace the change,

Though forms may shift, I’ll rearrange.

For I am love, unbound, so free,

Seeing and knowing with clarity.

No judgment here, no other claim,

Love is my essence, my eternal flame.

​

​

​

​

​

 

O parlayan gözlerin içinde vardım

Ordan geçtim

Her ışık huzmesi Benim dileğim

Evet evet hepsi benim kararım

Benim… Yolum benim

Yaptığım resim Renk benim

Müzik benim

Işık benim

Çektiğim nefes

Karşımdaki benim

Oynadığım tavla

Konuşan benim

Söz benim

Neşe benim

heyecan benim

Kabul benim

O köprünün altından ben geçtim

Su benim

Akışa izin

Dilek benim

Niyet benim

Saygı benim

Sevgi benim

Paylaşmak benim

Şükür, benim

Hüzün benim

Özür benim

Sakinlik benim

Huşu huzur saygı benim

Teşekkür ederim

Hepsinin hesabını

kendime verdim

Cesaret benim

Özgürlük benim

Yaratım benim

Umut benim

Anladım

Planladım

Devam dedim…

Mutluluk benim…

Şşş

Keyif benim…

Şükür, benim…

Hayat benim…

Zaman da benim…Arzu istek …Bellek benim... Güzellik benim…

Sağlık benim, iyilik benim, bolluk bereket benim,

Hepsi benim seçimim. Gerçek benim. Teşekkür ederim.

​

​

 

 

 

 

I was in those shining eyes,

I passed through there.

Every ray of light

Is my wish.

Yes, yes, it’s all my decision, Me.

My path is me,

The picture I create,

The color is me,

The music is me,

The light is me,

The breath I take,

The one in front of me is me,

The game I play,

The words I speak,

The speech is me,

The joy is me,

The excitement is me,

The acceptance is me.

I passed under that bridge,

The water is me,

Letting it flow is me,

The wish is me,

The intention is me,

The respect is me,

The love is me,

Sharing is me.

Gratitude, me,

Sorrow is me,

Apology is me,

Calmness is me,

Reverence, peace, respect—me.

Thank you,

Decision is me.

Courage is me,

Freedom is me,

Creation is me,

Hope is me,

I understood, I planned. I said continue…

Happiness is me…

Shh,

Pleasure is me… Gratitude, me…

Life is me…

Time is me…

Desire, wish,

Memory is me…

Beauty is me…

Health is me,

Goodness is me, Abundance is me.

t’s all my choice.

Truth is me.

Thank you.

​

​

​

​

​

 

Bazen bir şiir belirir

Bir dilde

Bir mutluluk gibi

Bazen bir gülümseme belirir

Kalbin derinliklerinde

Güneş gibi

Bazen sonsuz ışıklar belirir

Parlayan milyonlarca yıldız gibi Sevgili gözlerde

Saran harika ve sonsuz gökyüzü gibi

Bazen bir şarkı belirir

Sevgilinin ağzından

Henüz söylenmemiş en tatlı sözler çıkıverir.

Bazen bir sevgi belirir

Parlak gözlerden tatlı ağızdan gülümseyerek

Muhteşem ılık bir hava gibi

İçerine usulca giriverir…

​

​

 

 

 

 

Sometimes a poem appears

In a language

Like happiness.

Sometimes a smile appears

Deep inside the heart,

Like the rising sun.

Sometimes eternal lights appear,

Like millions of shining stars

In beloved, wondrous eyes,

Like the embracing, endless sky.

Sometimes a song appears,

With the sweetest, unsaid lyrics

From the lover’s lips…

Sometimes love appears,

In bright eyes, a sweet smile,

Like a magnificent warm breeze,

Gently entering within…

​

​

​

​

​

 

Her yer mavi mi yine?

Yine mi tamamen huzur dolu!

Ben sana ne dedim,

Ne oldu?

Ne planladım,

Ne oldu?

Yine mi blue?

Adın blue,

İçin blue,

Gözün, o da blue.

Sanki özünü sıksan,

Yine blue.

Adın Gök gibi,

Huzur veren,

Soyadın Er.

Eren,

Yine mi mutlu?

Er de ney miş?

Ermiş.

Ermiş miymiş,

Asker mi?

Yolunda mıymış, değil miymiş?

Peki ya kimmiş?

Kim olmak istemiş?

Mutlu muymuş, neyi seçmiş?

Sevmiş,

Sırrı neymiş?

Blue neymiş?

Öz neymiş?

Huzur neymiş?

Hani miş?

​

 

 

 

 

​

Is it blue again?

The whole world in peace!

What did I say to you?

What happened?

What did I plan?

What happened?

Is it blue again?

Your name is blue,

Your soul is blue,

Your eyes, they’re blue too.

As if, if you squeezed your essence,

It would be blue again.

Your name, like the sky,

Brings peace,

Your surname is Er.

A saint,

Is it happiness again?

What was “Er”?

A saint?

Was she a saint? A soldier?

Was she on the right path, or not?

But who was she?

Who did she want to be?

Was she happy, what did she choose?

Loved,

What was the secret?

What is blue?

What is essence?

What is peace?

Where was it…?

​

 

 

 

​

 

Bir eserin heyecanı varsa…

Her şey olan hızında keyifle gelişir,

Sakinlikte vuku bulur.

Rahattır,

Rahatlatır.

Çünkü her şey zaten bellidir.

Şaşırmaz.

ama

Şaşırtır!

Özgürdür.

Özgün ve otantiktir.

Varlığının farkındadır,

Biriciktir.

Yani Özeldir,

Kıymetlidir

Eşitliktedir.

Sakindir,

Paylaşımdadır.

Herşeydedir,

Özneldir.

 

 

 

 

 

 

If a work of art has excitement…

Everything develops joyfully at its own speed,

It manifests in stillness.

It is relaxed,

And it brings relaxation.

Because everything is already clear.

It doesn’t get surprised,

But

It surprises!

It is free,

It is unique and authentic.

It is aware of its existence,

It is one of a kind.

In other words, it is special,

Valuable, within equality.

It is calm,

It is in sharing.

It is in everything,

It is subjective.

​

​

​

​

​

 

En karanlik koyunun bile içinde

Isik var,

Isik her yerde

Gözünün içinden bile bana parlayabilir.

Sevgi isiktan da öte...

Geçer, deler...

Her yerden gelir

Hava gibi

Hepsini içine çek a' dan z'ye

Görmek istersen her yerde.

Onu senin ve benim algim var edecek.

Özgürlestikçe...

 

 

 

 

 

 

Even in the darkest shade,

There’s light, a spark that won’t fade.

Light is everywhere, you’ll see—

Even from your eyes, it shines to me.

But love, oh love, goes beyond the glow,

It pierces through, it’ll always flow.

From everywhere, like air, it streams—

Breathe it in, from A to Z, in dreams.

If you choose to see, it’s always near,

It’s your perception that makes it clear.

As we free ourselves, it will appear.

​

 

​

​

​

​

Sen güzellik,

Nasıl da tatlısın,

Yaprak yaprak,

Açtın güzelliğinden.

Güzel ruhun, en derinlerden,

Işıltın parıl parıl,

Işık, ışık,

Düp duru, taze ve narin.

Geçmişi temizleyerek,

Geleceğe ışığını yayarak,

Güzelliğini saçarak,

Sonsuz parıldayarak.

Sevgili ruh,

Tatlı ve neşeli,

Cici bir bebek gibi,

Yaşıyor keyfini,

Taşıyor filizlerinden,

Güzel huzurun,

Güvende, sevgili.

​

​

 

 

 

 

You are beauty,

How sweet you are,

Petal by petal,

You bloom with your beauty.

Your beautiful soul, from the deepest depths,

Your sparkle shines so bright,

Light, light,

Pure, fresh, and delicate.

 

Clearing the past,

Spreading your light into the future,

Scattering your beauty,

Shining forevermore.

Dear soul,

Sweet and joyful,

Like a little baby,

Living your joy,

Carrying from your sprigs,

Your beautiful peace,

Safe, beloved.

​

​

​

​

​

 

Sen muhteşem değilsin,

Parlayan yıldızlar da değilsin.

Herkes gibi, sadece bir insansın.

Ama devam et,

Ve parlamayı dene.

 

 

 

 

 

 

You are not gorgeous,

You are not shining stars.

You’re just a person, like all the rest—

But keep moving on,

And try your best to shine.

​

​

​

​

 

 

I know, perhaps, you don’t feel me…

But I am something to you,

And yet, I only wished to be the thing,

Not just something.

I only wished to live the truth as the thing,

Yet I can’t be something without reality.

I only wished to share the truth with you,

Not something,

But the thing, in all its reality.

I longed to live the beauty as the thing,

In the essence of truth, in the light of reality.

But maybe it won’t be with you.

For beauty, perhaps, is simply the thing,

Not something,

And it dwells deep within me.

The thing,

The reality,

The beauty,

And the love…

​

​

​

​

 

 

Hayal et bütün yıldızlar karanlık ve hiç parlamadı.

Hayal et hiç anne ve baban olmadı.

Hayal et sanki bir bitki gibisin.

Olabilir misin?

Önce senin için üzüldüm.

Sonra onun için.

Sonra diğerleri için.

Ve kendim için.

Beni yine üzer misin?

En kötüsü için için üzülmek.

Hayal ediyorum sadece bir bitki gibiyim.

Olabilirim.

Sadece üzüntüyü bırakıyorum.

Yer ve gök arasında.

 

 

 

 

 

 

Imagine all the stars are dark, never shining,

Imagine you had no parents, no love defining.

Imagine you’re like a plant, just growing,

Could you be that? Would you be knowing?

First, I felt sad for you,

Then for them, for others too,

And lastly, for myself, I mourned,

But would you hurt me again, so torn?

The worst is grieving deep inside,

I only imagine, a plant I abide.

I can be, with sorrow left behind,

Between earth and sky, peace I find.

 

 

 

 

 

 

In between clouds and soil,

Can we start again?

Like never nothing happened.

Like never lived before…

In between sky and ground,

We have lived a lot.

Let’s start again.

Amidst clouds you look like me,

I look like you,

Only time matters,

I have seen, you have seen

Maybe too much… Just a time matter…

I am you, you are me.

 

 

 

 

 

 

Underground,

Words are miraculous, they truly are.

Clearer than anything, near and far.

More than images, forms, or dreams,

Words are strange, or so it seems.

I shudder to think, to let them fly,

But in my mind, they soar and sigh.

I have many words to make them known,

Yet all they form is images alone.

Follow the words, and shapes you’ll see,

Follow the colors, and feel the sea.

 

 

 

 

 

 

Do you know what your cells desire?

What does your soul or your DNA require?

Do you know the code hidden in your past?

Do you bring it with you, ever so fast?

Still carry it all, with or without you?

With your identity, soul, or gender too?

How much can you carry, how much more?

In which identity do you open the door?

And who am I in your view?

Is it just like this, clear or askew?

If your mind is tangled, with pieces spread,

Who am I searching for, in this thread?

Who’s hiding behind, in the maze,

Or is there someone else, lost in the haze?

Where is the human, can you see?

Who are we, and who are we meant to be?

 

 

 

 

 

 

 

Kedi kendini yedi, kedi kedi oldu.

Kedi tilkiyi yedi, kedi tilki oldu.

Kedi tilki, tilki kedi.

Kaplan tilkiyi yedi. Savaş oldu.

Kaplan tilki, tilki kaplan

Saklandı örtündü büyüdü

Kedi onu yedi büyüdü.

Kaplan Şaşırdı tilkiyi yedi.

Tilki kaplan kaplan tilki

Tüyden hafif topraktan ağırdı içi

Kaplan tilki saklandı örtündü büyüdü.

Ağırdı hafifledi,

Yüzüme bak örtündüm,

Ben ne kaplanım ne tilki,

Yüzüme bak, ve konuş, kedi misin tilki mi?’

 

 

 

 

 

 

The cat ate itself, the cat became a cat.

The cat ate the fox, the cat became a fox, that’s a fact.

Cat fox, fox cat.

The tiger ate the fox. A war began.

Tiger fox, fox tiger.

It hid, it covered, it grew.

The cat ate it, and it grew too.

The tiger was surprised, it ate the fox.

Fox tiger, tiger fox,

Feathers light, earth heavy, inside was tough.

The tiger fox hid, covered, it grew.

Heavy, lightened,

Look at my face, I covered,

I’m neither a tiger nor a fox,

Look at my face, and speak—cat or fox?

 

 

 

 

 

 

Çeşitli renkler var renkler içinde, biçimler içinde,

insanlar var sınırlar içinde. Yaşarlar ve…

 

 

 

 

 

 

There are various colors within colors, within shapes,

People live within borders, they create their fates.

They live and…

 

 

 

 

 

 

Ağırlık yakar, hafiflemek için biraz  gökyüzü,

Biraz toprak,

Biraz deniz en derininden.

Hiç batmazsın ona hiç.

Anlarsın ki küçücük bir noktasın.

ancak o taşır seni.

Ne yoğun ne güzel derindir.

Her yerdedir.

Sen su olursun. O sen.

Varlığın olur.

Dönüşmek ne güzeldir.

Sen olabilmek.

Ve bazen ben olabilmek.

Sadece sen ve ben değil.

Taş olabilmek.

Hız olabilmek.

Işık olabilmek.

Var olmak ve hatta yok olmak.

Her şey olmak.

Bazen de sadece sessizlik.

Sus pus olmak.

Olmak ya da

Olamamak.

 

 

 

 

 

 

Weight burns, to lighten, just a bit of sky,

A touch of earth, a deep sea nearby.

You’ll never sink, never drown,

You’ll realize you’re a tiny dot, yet you’re carried around.

Not too intense, not too grand,

It’s deep, it’s everywhere, just like sand.

You become the water, it becomes you,

Your existence shines through.

Transformation is beautiful,

Becoming yourself, so dutiful.

And sometimes, becoming me too.

Not just you and me, it’s true.

To be a stone, to be the speed,

To be the light, to fulfill the need.

To exist, or even to cease,

To be everything, or just peace.

Sometimes just silence, pure and still,

To be silent, to be, or not, as you will.

 

 

 

 

 

 

Gökyüzü… ton ton,

Sevgi gibi,

‘Hacim’… hacmi ne garip,

Varlığı ne garip…

O hep var ya

Sanki anlamasak da olur.

Hep yer, hep ufuk çizgisi..

Sınırların olması gerek ya sanki…

Her köşeye bir sınır.

Çünkü kontrol yok.

Hep border-line…

Çizgimi çekmeliyim ki geçmesin.

DUR bir çizeyim,

Çizdim---

İşte bu benim alanım.

Aşağıda olduğuna bakma… Yukarıdayım.

 

 

 

 

 

 

The sky… tone by tone,

Like love, it’s never alone.

Volume… how strange the size,

Its existence, a mystery to the eyes…

It’s always there,

As if we don’t need to care.

Always space, always horizon,

As if there should be some kind of boundary, a reason.

Every corner needs a line,

Because there’s no control,

Always border-line…

I must draw my line so nothing will unfold.

STOP, let me draw,

I’ve drawn it—

Here’s my space, my law.

Don’t look below,

I am above, you know.

 

 

 

 

 

 

Bizim buralarda gökler kırmızı...

Turuncuya çalıyor bazen

Sesler var fazla yüksek

Göklerden geliyor.

İnsanlardan geliyor.

Bazen bir sis düşüyor

Bazen bir damla bazen

Bir kar tanesi...

Bazen dolu dolu…

Bizim buralarda gökler bazen mavi

Güneş ise sapsarı.

Bazen güneş bir rüzgar oluyor

Yeşili daha iyi görmek istersen

O zaman gözünü kapatsan bile hissedebiliyorsun.

İçindeki renk hep mavi sanırsın ya

Turuncuya çalıyormuş meğer

En şiddetlisinden...

Tonlarını görsen ...

Parlıyor hep yeniden

 

 

 

 

 

 

Here, the skies are red,

Sometimes turning orange instead.

Voices are loud,

Coming from the clouds,

From the people all around.

Sometimes fog falls low,

Sometimes a drop, sometimes snow.

Sometimes it’s full,

Sometimes it’s bold.

Here, the skies are blue,

And the sun shines bright, so true.

Sometimes the sun turns to wind,

If you want to see green within,

Close your eyes, still, you’ll feel,

The colors deep, vibrant and real.

Inside you think it’s blue,

But it’s orange too,

The brightest hue…

If you could see its tone,

It shines, forever known.

 

 

 

 

 

 

Elinin izini bıraktın bana..

Neden?

Gözünün pırıltısını,

Anlayışını, kibarlığını..

Ve özgürlüğümü…

Hala izliyorsun..

Ben ise hepsini birden hissediyorum

İyi ki varsın.

Pırıltın benimle güvende…

Ama hangi göze gösterebilirim bilmiyorum.

Bakıyorum.

 

 

 

 

 

 

You left your mark on my hand,

Why, I don’t quite understand.

Your sparkle, your grace,

Your kindness, your face…

And my freedom, you gave,

Still, you watch me, so brave.

I feel it all, all at once,

Grateful for you, for this chance.

Your sparkle is safe with me,

But which eye can I let it be?

I look, but can’t decide,

Where to show what you’ve supplied.

 

 

 

 

 

 

Küçücük noktalar

Kendilerini dev aynalarına koydular.

Sandılar ki o kadar büyüktüler…

Boyutlarını fark ettiler

Karıştılar, karıştırdılar…

Kedi kadar değildiler

Fare kadar da..

Bir mağaraya sığmadılar.

Yıktılar…

Üstü açılınca

Yukarı çıktılar

Yine sandılar ki büyüdüler..

Dağı kendilerine kattılar

Kediyi fareyi ormanı…

Kural koydular

Oynadılar.

 

 

 

 

 

 

Tiny dots,

Placed themselves in mirrors, big as thoughts.

They thought they were so grand,

Didn’t see the size at hand.

They got mixed up,

And stirred things up,

Not as big as a cat,

Nor as small as a rat.

They didn’t fit in a cave,

So they tore it up, so brave.

Once the lid opened wide,

They climbed up, thought they’d grown in stride.

They added the mountain to their own,

The cat, the rat, the forest, grown.

They set the rules,

And played, like fools.

 

 

 

 

 

 

İyi bir insan olmak için kaç yılımız var?

Kaç gün zaman tanıdılar bize

Kaç saniye kaç hücre

Hangi nefes verildi bize?

Sözlerimiz  için…

Mimiklerimiz için…

Öylesine mi geldik bu hali nefsimize

Bu yüzey bükümlerin merkezine

Kimin nerede olduğundan haberi var,

Kimin yok?

Nefes verdiği kadar var ya da yok

Hücrelerin ölmeden iyi ol

An gelmeden ol

Her an ol

İç güdülerinle varlığınla ol

Bütün duygusallığın ve  var oluşunla ol

Ve bütün olmayışınla

Olmadığın zamanlarda bile

Bütün yapamadıklarınla

Elini kıpırdatamadıklarınla

Bütün olmadıkların ve olduklarınla…

Sen boşlukları dolduran dolulukları yaratan,

Olduğun gibi zaten var olansın.

Tepkin, tepkisizliğin yarasın

Var olasın

Sevgin ile var ol ki yarasın.

Zor şey olmayanlar için diretmek zor şey olmazları görmek… Ama olumlular her olumsuzun içinde…

 

 

 

 

 

 

How many years do we have to be good?

How many days did they grant us, would they?

How many seconds, how many cells,

Which breath was given to us, as well?

For our words,

For our facial expressions,

Did we come to this state, aimless,

To the center of these surface bends, nameless?

Does anyone know where anyone’s at?

Does anyone care where they’re at?

As much as they breathe, they exist,

Or perhaps not, in this mist.

Be good before your cells decay,

Be whole before the day,

Be whole each and every moment,

With your instincts, with your presence, own it.

Be with all your emotions and being,

And with your absence, still seeing,

Even in the times you’re not,

In the things you haven’t got,

With everything you couldn’t do,

And all the things you’ve failed to pursue,

You, who fill the gaps,

Creating fullness in your laps.

You are already whole as you are,

Your reaction and your silence are your scar.

Be whole,

Be whole with your love,

For it is your wound,

In the space you create, above.

It’s not hard to see,

For those who never notice, but do agree,

But in every negative,

The positive hides, it’s relative.

 

 

 

 

 

 

Yoğunluk belki bir damlanın içindeki moleküllerin mükemmel dizilişi gibi

Bam bam geliyor

Kalbimden vuruyor.

Bu ben miyim, tanıdın mı?

Anladın mı?

Olabilir diyebildin  mi?

Sen de böyle hissettin mi

Benden çıktı

Fazla fazla

Tarifi zor

Biçimi var

Hissi var

Sen de hissettin değil mi?

 

 

 

 

 

 

Too much dose,

Like molecules perfectly arranged in a drop, close.

Bam bam, it hits,

Striking from my heart, it splits.

Is this me? Did you recognize?

Did you understand, see through my eyes?

Could you say, “It’s possible,” maybe so?

Did you feel it, did it grow?

It came from me,

Too much, too free,

Hard to describe,

With a shape, with a vibe.

You felt it too, didn’t you?

 

 

 

 

 

 

Biraz şişkoyum bu aralar

Ben bende değilim

Beynim parmaklarımı kontrol etmiyor

Kalbim kendi kendine atıyor

Midem omurum akciğerlerim onu sıkıştırıyor.

Boğazımda yumruk..

Kalbim kaçmak istiyor.

Beynim bir sürü söyleniyor da..

Olan bitene dur demiyor.

Ayaklarım durdu.

Vücudum düştü.

Hepsi kaos dedi.

İlan etti.

Kontrolü kim ele alacak hücrelerim mi?

Sanki aldığım nefes kaçıyor..

Onu bile kabul etmiyorlar.

Kimi kontrol edecekler ki?

Üzgünüm bütün parçacıklarım ve ben.

Saçımın telinden ayak tırnağıma kadar.

 

 

 

 

 

 

Lately, I’m A Bit Fat

Lately, I’m a bit fat,

I’m not myself, and that’s a fact.

My brain can’t control my fingers’ play,

My heart beats on its own today.

My stomach, spine, and lungs, they fight,

Squeezing me in with all their might.

A fist is stuck within my throat,

My heart just wants to take flight, but it won’t.

My brain says a thousand things to me,

Yet doesn’t stop what’s happening, you see.

My feet have stopped,

My body’s dropped,

It’s all chaos, they said,

Declared it all, loud and spread.

Who will take control, my cells?

Seems like even my breath rebels.

They won’t accept it, they won’t agree,

Who will they control, if not me?

I’m sorry, all my pieces,

From my hair to my toes, the stress increases.

 

 

 

 

 

 

Humanity is not about religion, not about a nation,

It’s not about a dream or any limitation,

It’s simply about humanity, in its pure form,

We’ll try till the end, no matter the storm.

We’re all in the corner,

With nothing to lose,

We’ve not said enough,

You’ve yet to choose.

 

Try, cry,

Not just a dream,

Love is the answer,

More than it may seem.

We could say it all,

And say it right,

Life is bigger than us,

Bigger than day and night.

Bigger than distance,

Bigger than belief,

Bigger than religion,

Nation, or grief.

And then, identity comes into play,

I think, I thought, I see you today.

In you, it’s greater than you,

Not as a fool, but with a clearer view.

I don’t set it up—

But try to see me,

Please, as you can,

Maybe in a minority,

But this is not a dream, you see.

Try to hold on,

I haven’t said enough,

It’s not just a dream,

It’s more than that stuff.

Try to hold on,

You haven’t said enough,

It’s not just a dream,

It’s life’s true love.

 

 

 

 

 

 

Hangi gözlerle, hangi sözlerle beni kesiyorsun,

Bir şeyler biriktirip yaşanmışlık diyor kodluyorsun…

İçindekiler ne istiyor, dışında neler oluyor biliyor musun?

Şimdi diye bir boşluğun içinde sorgularınla kendini bir uzak tarihe atıyor,

tam göremiyorsun.

Sen verdiğin kadar var olacakken vermeden var olmaya çalışıyor,

Üstüne alıyorsun.

Kendini gözlerden kaçırıp yargılarken yok oluyor,

Sorgularken sorulardan çıkamayıp, o sorunun kendisi oluyorsun.

Sorunun cevabı sensin.

Diğer her şey senin aynan.

Ben varken sen yok,

Sen varken ben…

Yüzüme bak, Cinsiyet-siz, kimlik-siz, sen-siz, ben-siz…

 

 

 

 

 

 

With which eyes, with which words do you cut through me?

You gather pieces, call them life’s history.

Do you know what stirs within,

And what unfolds outside your skin?

In the void of “now,” with questions you dwell,

Casting yourself to a distant shell.

You can’t see it clear, not quite yet,

While chasing shadows of your own mindset.

You’ll only exist in what you give,

Yet try to live without it still.

You take it all on, wear the weight,

While slipping from sight under judgment’s gate.

You question, and the questions bind,

Until the question itself becomes your mind.

But the answer is you,

The mirror is all that surrounds you too.

When I exist, you don’t,

When you exist, I won’t.

Look at my face—

Genderless, nameless,

Without you,

Without me,

Without trace.

 

 

 

 

 

 

En karanlık koyunun bile içinde

Işık var,

Işık her yerde

Gözünün içinden bile bana parlayabilir.

Sevgi ışıktan da öte…

Geçer, deler…

Her yerden gelir

Hava gibi

Hepsini içine çek a’dan z’ye

Görmek istersen her yerde.

Onu senin ve benim algım var edecek.

Özgürleştikçe…

 

 

 

 

 

 

Even in the darkest shade,

There’s light within, it never fades.

Light is everywhere—

It could shine from your eyes,

Illuminating the air.

But love goes beyond the light,

It passes through,

It pierces the night.

It comes from all sides, like the breeze,

Inhale it fully, from A to Z.

If you wish to see, it’s everywhere—

It’s your perception, and mine, that makes it there.

The freer we become,

The brighter it will share.

 

 

 

 

 

 

Hangi güvenle yaşıyoruz

Hangi huzur hangi huzursuzlukla

Kaç kişi yaşayacak kaç kişi ölecek?

Belli mi? Kaç kere nefes alacağız?

Ya huzurla yaşamak

Nefesini hissediyor musun?

Nefes aldığını?

Hafifledin mi hiç?

Meçhullere bak

Derin bir nefes al

Gülümse şimdilik

Sonun aynı

Onunla barışabilecek misin?

Doğduk ölmek için mi?

Bir nefeste bitti

Doğduk ya hani…

Bir nefeslik

Gülümse…

Şimdi…

Ölenlerin ve yaşayanların anısına…

Değerlisiniz.

 

 

 

 

 

 

What trust do we live on?

What peace, what unrest is gone?

How many will live, how many will die?

Is it certain? How many breaths will we sigh?

 

To live with peace—

Can you feel your breath, at least?

Do you sense it, as it flows?

Have you ever lightened your heavy lows?

Look into the unknown,

Take a deep breath,

Smile for now—

The end’s the same,

Will you make peace with it somehow?

Were we born just to die?

In a single breath, it passes by.

We were born, weren’t we?

For just a breath,

Smile…

Now.

In memory of the living and the dead—

You are precious.

 

 

 

 

 

 

Ben kimim ki dedin mi?

Sordun mu kendine

Kendini yordun mu?

Yor biraz:.

Yorulmak güzeldir.

Başkasıyla değil,

Kendiyle yoğrulmak.

Sen de güzelsin.

 

 

 

 

 

 

Have you ever asked, “Who am I?”

Did you question yourself,

Did you let yourself try?

Push yourself—

To be tired is fine.

Not with others,

But with your own design.

Knead your soul,

Let it unfold.

You are beautiful, too—

A beauty untold.

 

 

 

 

 

 

Hepimiz misafiriz

Güven ne sana sorsam

Hiçbir eksik yok,

Sana sorsam öyle normal,

Hallet, kapat, hallet, kapat…

Tabi arada asırlar var,

Zamanı geçirmekten sıkıldım.

O bir misafir değil,

Ben de konuk,

Hepimiz birbirimize misafiriz.

Anlıyorum, görüyorum, biliyorum, ve tabiî ki seviyorum!...

Farklılıklar da bir arada okunur. Başka bir bütün olsak.

Eşit birimler, Organizmalar, Yaratıklar....

Saygı…

Biraz saygı

Olabilir.

 

 

 

 

 

 

We are all guests here,

What is trust, if I asked you, my dear?

Nothing’s missing, not a thing amiss,

If I asked you, it’s just like this:

Fix it, close it, fix it, close…

Centuries pass, as time just flows.

I’m tired of waiting, tired of the game,

Neither of us a guest by name.

We’re all guests to each other, I see,

I understand, I know, and I love endlessly.

Differences too, are read as one—

If only together, a new whole begun.

Equal units, organisms, creatures we are,

Respect is the bridge, near or far.

A little respect—

It’s not too bizarre.

 

 

 

 

 

 

Hani bana seni hiç özlemedim diyorsan ki,

Anlarım,

Olabilir…

Hani bana seni hiç sevmiyorum ki,

Deseydin… ki onu çoktan bilirdim.

Bildiğim anlamlar var…

Hissettiğim…

Anlamadığım benim en çok neyi sevdiğim.

Onu da  biliyorum ya…

Frekanslar karıştırıyor diyebilirim.

Hangi açıdan kaç derece devreye ne giriyor hissedemeyebilirim.

Sana en sevdiğim klasikleri söyleyebilirim.

Bilmediklerimden değil bildiklerimden bahsedebilirim.

 

 

 

 

 

 

If you told me you never missed me,

I’d understand—

It’s possible, it could be.

If you told me you never loved me,

I’d believe it,

For I’ve known that already.

 

There are meanings I know,

Feelings I’ve held,

But what I don’t understand—

What I love the most of all—

That’s the part I can tell.

And yet, I know it too…

Perhaps it’s the frequencies, blending anew.

The angles, the shifts—degrees untold,

What enters the circuit, I can’t always hold.

I could tell you my favorite classics by heart,

Speak not of the unknown,

But of what’s torn me apart.

 

 

 

 

 

 

Geceden karanlık geceden sonra,

Yağmurun göremediği, rüzgarın duyamadığı da vardı… Geceden karanlık

Geceden sonra…

Yeniden doğacaksın.

Rüzgarın duymadığı gibi değil,

Yağmurun görmediği gibi değil,

Hissettiklerin ile doğacaksın aslında…

Dışarıdakilerle değil,

İçinde akan yağmurlarla,

İçinde çıkan fırtınalarla sen olacaksın…

Büyük parlak ve sonsuz bir beyaz gibi…

Yüzü gizlenmiş değil ama İçinle sen olacaksın…

Çok büyük ağaçların dinginliği gibi…

Bırak konuşsun… Boynu en büyük ağaçlardan geniş çenesi…

Herkesten büyük de olsa yüzü yok denilesi…

Göremediğin saçları kahverengi…

Güya beyaz gömlekliydi...

İçinde uykusuz kaldığın düşlerin dışında…

Temiz bir sayfada, yeşil yapraklarda bulacaksın kendini…

Parlak beyazlardan temiz boynundan çıkacak bütün büyük filizleri.

Ve bir kafes kalmayacak.

Boyayıp kaldıracaksın bir büyük insan gibi o kafesleri.

O noktadan o andan sonra göreceksin kimin geleceğini...

Gizlenebilirsin de… Ama gerek duymayacaksın.

Sen gibi ben gibi....

 

 

 

 

 

 

Darker than night, beyond the night,

Where rain cannot see, and wind has no sight.

Darker than night,

Beyond its flight…

You’ll be reborn.

Not like the wind that cannot hear,

Not like the rain that disappears.

You’ll be reborn with what you feel,

Not with what’s outside, but what’s real.

With rains that flow within your soul,

With storms inside, you’ll become whole.

Bright, boundless, an infinite white,

Not a face concealed, but your inner light.

 

Still, like the calm of the tallest trees,

A voice will rise, carried by the breeze.

Its neck broad like the mightiest oak,

Its jaw unyielding, its presence bespoke.

Though faceless, too vast to define,

Its unseen hair a chestnut shine.

A white shirt claimed, but a fleeting guise,

Beyond sleepless dreams, where truth lies.

On a fresh page, on greenest leaves,

You’ll find yourself, where calm relieves.

From the brightest white, through your untamed core,

Sprouts will emerge, unchained once more.

And no cage will remain.

You’ll paint them away, erase the pain.

Like a giant unbound, you’ll see,

Who’s to come and who’s meant to be.

Hide if you wish, but you won’t need to—

For you’ll be yourself,

As I am too.

 

 

 

 

 

 

O ışık parladığında ben bende değildim,

Bütün bedenler çıplaktı sanki…

Bir çizgi çekilmişti…

Öncesi ve sonrası vardı.

Korku vardı.

Başka tek tek tanımıyorum yüzler vardı.

Sesler vardı.

Tanıdık hiçbirşey yoktu.

Korku vardı.

Sesler çoktu. Tanımsızdı.

Bir çizgi çekilmişti. Geçemiyordun.

Korku vardı.

Baskı vardı. Kalbime beynime baskı vardı.

Ayaklarıma kadar iniyordu.

Işık o kadar parlaktı ki

Karanlığı hızlıca geçip hücrelerimize girmişti.

Yaşamak vardı, gidenler vardı…

Ne garip bir andı…

Korku vardı.

Yüzler sesler vardı. Gece hiç öylesine aydınlanmamıştı.

O gece vardı. Işık vardı. Ses vardı. Ciğerim vardı.

İçim yandı.

Kesin o an başka bir yerlerde huzur vardı. Sevgili yokluk ve sevgili varlık…

 

 

 

 

 

 

When the light shone, I was not myself,

All bodies were bare, as if nothing else.

A line was drawn—

There was before and after.

There was fear,

Faces I didn’t know, standing near.

There were voices—many, unclear,

Familiarity vanished, and fear grew severe.

A line was drawn, unpassable, steep,

Fear was present, pressing deep.

Pressure weighed on my heart, my mind,

Down to my feet, where I felt confined.

The light was so bright, it pierced the dark,

Rushed through our cells, left its mark.

There was life, there were those who’d gone,

What a strange moment, so quickly undone.

Fear was there.

Voices and faces filled the air.

The night had never been so bright,

That night there was light, there was sound, there was fright.

My lungs burned within,

Surely elsewhere, peace must have been.

Oh beloved void, and cherished being—

In that moment, I felt both fleeing.

 

 

 

 

 

 

En ince sesten en kalın küçük sese kadar

Beni gör isterim

Bütün renklerin karıştığı en parlak beyazdan en koyu siyaha kadar

Beni bil isterim

İçinde ve dışında olduğum her yoğunlukta

Nasıl karıştım nasıl düzelttim nasıl eğrildim nasıl  doğruldum nasıl yuvarlandım nasıl uçuştum o yoğunlukta

Seni bilmek isterim

 

Gözünün derinlerinden kirpiklerinin ucuna

Varlığından yokluğuna

İnce bir müzikte ve sessizlikte karanlıkta ve aydınlıkta

Gülüşünden o küçük dudak kıvrımından soğuk gözyaşına

Ve yaşamına

Kalbinin atışından adım atışına...

Ve her iç çekişine

Her varlıkta seni biraz daha tanımak isterim

En hırçın tepkilerinden  En sakin bakışına.

Hear Me

I want you to hear me

From the finest tone to the deepest hum.

I want you to see me

From the brightest white where all colors blend,

To the darkest black where they all descend.

I want you to know me

In every depth I’ve ever been within or without—

How I mixed, how I mended, how I bent,

How I straightened, how I rolled,

How I flew through that intensity.

I want to know you

From the depths of your gaze to the tips of your lashes,

From your presence to your absence.

In a delicate tune, in silence too,

In darkness and in light.

From the curve of your small smile

To the chill of your tears—

To your life itself.

From your heartbeat’s rhythm to each step you take,

And every breath you softly make.

In every being, I’d know you more—

From your fiercest fire to your calmest shore.